جشنواره تقدیر از برترین‌های صنایع غذایی به انتخاب مصرف‌کننده زائیده تفکری است که اعتقاد دارد تولیدکنندگان این مرز و بوم در سطح افکار عمومی جامعه باید همسان قهرمانان ورزشی و یا ستارگان سینما در عرصه رسانه مطرح باشند و به‌عنوان قهرمانان عرصه تولید مورد توجه و تقدیر قرار گیرند.
نشریه «اقتصاد سبز» که از همان آغازین روزهای شکل‌گیری‌اش توجه به بخش خصوصی و تشکل‌های صنفی را شریان اصلی اطلاع‌رسانی‌اش قرار داده است در سال دوم فعالیت سنگ‌بنای جشنواره‌ای را با همین رویکرد بنا نهاد و از سال ۹۲ با برگزاری نخستین جشنواره تقدیر از برترین‌های صنایع‌غذایی که از بطن یک نظرسنجی کاملاً مردمی که از مخاطبان این نشریه و در قالب انتشار فرم‌های نظرسنجی صورت می‌گرفت این نگاه متفاوت را به منصه ظهور گذاشت.
با پذیرش این تئوری که املای نانوشته غلط ندارد جشنواره «اقتصاد سبز» شکل گرفت و به تدریج با تغییر در فرم‌ها و شکل نظرسنجی و به عبارتی ریزتر شدن مبنای نظرسنجی از صنعت به محصول که در راستای پیشنهاد چند تشکل و شرکت برتر صنایع غذایی صورت گرفت در عمل پنجمین دوره جشنواره تقدیر از برترین‌های صنایع غذایی در تاریخ سه شنبه ۹ بهمن‌ماه برپا شد.
مجریان جشنواره «اقتصاد سبز» که از ابتدا با نگاهی غیرانتفاعی و بدون دریافت هیچ‌گونه وجهی از برگزیدگان نظرسنجی به آنها در طول ۵ دوره گذشته لوح و تندیس اعطا کرده همواره سعی بر این داشته تا به‌عنوان یک رسانه تخصصی که در طول سال تریبون فعالان این عرصه است، فرصت جشنواره را نیز تبدیل به فضایی برای تمدید دوستی‌ها و صحبت‌ میان رقبای قدر بازار مصرف نماید، پربیراه نیست که شاید یکی از شیرین‌ترین دستاوردهای مجریان این جشنواره نشستن کنار هم بزرگان صنوف مختلف و تشویق یکدیگر باشد.
از سوی دیگر همانقدر که این جشنواره در تلاش است تا به هیچ‌وجه وارد عرصه رقابت شرکت‌ها در گروه‌های مختلف نشود، از جانب دیگر به رغم همه دقت‌های لازم و تجربیات گذشته منکر برخی کاستی‌ها در جوامع مورد نظرسنجی نیست، کما این‌که شاید هیچ نظرسنجی نتواند با قاطعیت به رفع این نقصان صحه گذارد و بر همین اساس است که همواره در گزارش‌های نظرسنجی منتشر شده در شماره‌های مختلف نشریه، خوانندگان با این جمله آشنای «این نظرسنجی صرفاً از مخاطبان نشریه «اقتصاد سبز» صورت می گیرد و به معنای نظرسنجی از مصرف‌کنندگان کل کشور نیست.» روبه‌رو شده‌اند.
بی‌شک پنجمین جشنواره تقدیر از برترین‌های صنایع غذایی را باید نقطه بلوغ این تفکر بنامیم که خوشبختانه با حضور چشمگیر مدیران صنایع غذایی و رسانه‌ها توام شد که مایه مباهات مجریان این جشنواره است، اما بی‌شک نمی‌توان به جشنواره پرداخت و نامی از بزرگانی چون شاهرخ ظهیری پدر صنعت غذا نبرد که اگر محبت‌‌ها و بزرگواری‌های او و علی موحد، دبیرکل وقت کانون انجمن‌های صنفی صنایع غذایی نبود بی‌شک این تفکر فضایی برای ظهور نمی‌یافت.
و البته نمی‌توان به پنجمین جشنواره تقدیر از برترین‌های صنایع غذایی اشاره کرد و قدردان الطاف کاوه زرگران، رییس کمیسیون کشاورزی و صنایع غذایی اتاق تهران و دبیرکل کانون انجمن‌های صنفی صنایع غذایی نبود، چرا که از ماه‌ها پیش به‌رغم همه مشغله‌‌هایی که داشت با علاقه‌مندی بسیار دنبال‌کننده امور اجرایی این جشنواره بود و با مشاوره‌ها و مساعدت‌هایش راه برگزاری را برای ما هموار کرد.
به هر روی دست همه بزرگان صنعت غذا را به گرمی می‌فشاریم و آماده دریافت نقطه نظرات آنها برای طی طریق مسیر در آینده هستیم.