۱۰٫ شیرینی سیب‌زمینی
همه ما گاهاً خوردن شیرینی را دوست داریم و زمان جنگ نیز از این قاعده مستثنا نبود. اگرچه مشکلی وجود داشت و مردم برای درست کردن شیرینی‌های مورد علاقه خود، مانند پای، کیک و امثال آن، نیاز به کره، تخممرغ و آرد داشتند. در زمان جنگ، هر سه این موارد با مواد جیره‌بندی شده دیگری جایگزین شد. آن‌ها برای درست کردن شیرینی، داخل خمیر خود را با سیب‌زمینی پر می‌کردند.دولت انگلیس درصدد بود که مردم را به استفاده از سیب‌زمینی تشویق کند؛ زیرا پرورش آن آسان بود. مقامات، تمامی دستورالعمل‌های غذایی را کنار گذاشته و از غذاهایی استفاده کردند که در آن از سیب‌زمینی استفاده می‌شد؛ حتی از سیب‌زمینی‌های کوچک به عنوان جایگزینی برای سوسیس استفاده می‌کردند.شیرینی سیب‌زمینی که به‌جای شیرینی پای از آن استفاده می‌شد معمولاً شامل مارگارین، آرد، سیب‌زمینی و نمک بود. برای کسانی که این مواد را در اختیار نداشتند نیز دستورالعمل‌های ساده‌تری برای تهیه وجود داشت. شیرینی سیب‌زمینی را می‌شد فقط با آرد، نمک و سیب‌زمینی و چربی درست کرد. این شیرینی را باید خیلی سریع تهیه می‌کردند؛ زیرا اگر دوباره آن را گرم می‌کردند، مواد خشک می‌شد.
۹٫چدار ملی
فرانسه، مهد هزاران نوع پنیر شامل انواع مختلفی مانند کاممبرت و بری است. این مسأله فرانسه را تبدیل به مقصد غیرقابل‌انکار پنیر در جهان کرده است؛ هرچند انگلیس نیز همچون رقیبی در کنار فرانسه، پنیرهای سنتی انگلیسی مانند چشایر، گلوسستر و چدار تولید می‌کند. روزگارانی پنیرهای انگلیسی به‌خوبی می‌توانستند با پنیرهای فرانسوی رقابت کنند، اما صنعت پنیر سازی انگلیس در قرن بیستم، فروپاشیده و شهرتش از بین رفت.چه اتفاقی افتاد؛ جیره‌بندی.پس از شروع جنگ، دولت انگلیس باید مطمئن می‌شد که همه افراد، سهمی مساوی از پنیر خواهند داشت. بنابراین تصمیم گرفت که فقط یک نوع پنیر تولید شود: چدار دولتی!بسیاری از کارخانه‌های پنیر‌سازی کشور شروع به تولید این پنیر در زمان جنگ کردند. برخلاف بسیاری از مواد جایگزین غذایی، این یک مورد عاقلانه به‌نظر می‌آمد. پنیر دولتی تا سال‌ها پس از جنگ نیز تولید شد؛ اما وقتی دست از تولید آن کشیدند، بسیاری از صنایع سنتی تولید پنیر، از رده خارج شده بودند.قبل از جنگ جهانی اول حدود ۳ هزار و ۵۰۰ پنیر‌ساز مستقل در بریتانیا وجود داشت، اما تا سال ۱۹۴۵ این تعداد به کمتر از ۱۰۰ نفر رسیده بود. روش تهیه برخی پنیرهای کلاسیک مانند ونسلیدار تقریباً منقرض شدند. با اینکه صنعت پنیر‌سازی انگلیس در دهه ۱۹۹۰ بازگشت قابل توجهی به عرصه داشت، اما تنوع آن هنوز به شکل گذشته بازنگشته است.
۸٫ فانتا
فانتا، یکی از مشهورترین نوشابه‌ها در جهان است و به خاطر طعم پرتقالی، رنگ و شکل شادی که دارد بین همه از محبوبیت برخوردار شده است. این نوع نوشابه در سال ۱۹۵۵ توسط «کوکاکولا» در ایتالیا تولید شد و به سرعت در سراسر اروپا به محبوبیت رسید؛ اما فانتای اصل در سال ۱۹۴۰ ساخته شده و دارای داستانی کمی غم‌انگیز است.در دهه ۱۹۳۰ کوکاکولا در آلمان، شاهد رشدی افزایشی بود و از فروش ۱۰۰هزار قوطی یا شیشه در سال به ۴ میلیون در پایان این دهه رسید. شعبه آلمانی شرکت در حال دستیابی به بزرگ‌ترین موفقیت خود بود که متأسفانه جنگ آغاز شد.متحدان، آلمان را تحریم کردند و حمل و نقل کوکاکولا از آمریکا ممنوع شد. پس از مدتی نیز ذخیره‌ها به پایان رسید؛ اما در این زمان کوکاکولای آلمانی، ارتباط خود را با شرکت اصلی در آمریکا قطع کرده بود و حالا باید روی پای خود می‌ایستاد.در واپسین تلاش‌ها شرکت، نوشیدنی جدیدی از فیبر سیب، آب پنیر و شکر (چغندر) تولید کرد. این نوشیدنی به خوشمزگی کوکاکولا نبود، اما در زمان جنگ در آلمان به‌اندازه کافی، خوب و دلچسب به‌نظر می‌رسید.نوشیدنی جدید را فانتا نامیدند که خلاصه شده کلمه فانتزی یا همان تخیل بود. فروش نوشیدنی واقعاً به اوج رسیده بود و در سال ۱۹۴۳ سه میلیون از آن به کشورهای دیگر صادر می‌شد. بیشتر آلمانی‌ها از آن در آشپزی استفاده می‌کردند؛ زیرا شکر به شدت جیره‌بندی شده بود. با پایان جنگ، تولید این نوشابه نیز متوقف شد که نشان می‌دهد طعم آن تا چه حد بد بوده است.
۷٫ نان ملی
در بریتانیا بیشتر نان‌ها در آن زمان از گندم کانادایی تهیه می‌شدند که باید از طریق دریای آتلانتیک به انگلیس آورده می‌شد. برای حمل این گندم باید از کشتی‌های حاملی استفاده می‌کردند که می‌شد برای مقاصد بهتری مانند حمل مهمات از آن استفاده کرد.در سال ۱۹۴۲ دولت بریتانیا واردات گندم از کشورهای دیگر را ممنوع کرد و به‌جای آن نوع جدیدی از نان به‌نام «نان ملی» را به مردم معرفی کرد. این نان بیشتر با آردی تهیه می‌شد که در مزارع انگلیسی به عمل می آمد. گندم انگلیسی، کمتر تصفیه شده بود. بخشی از گندم مانند سبوس که معمولاً از آرد جدا می‌شد را در آن حفظ کردند که این‌کار باعث شد نان، مزه‌ای زمخت داشته باشد.«نان ملی» به‌قدری بد بود که مردم آن را سلاح پنهانی هیتلر می‌نامیدند. دولت، تبلیغات بسیاری کرد تا مردم را تشویق به تهیه این نان کند. نان ملی که کوچک‌تر از قرص‌های نان قبل از جنگ بود، قهوه‌ای رنگ بوده و مزه‌ای شبیه به خاک اره داشت. پوسته نان، ضخیم بود و حتی چند لحظه پس از پخت نیز تازه به‌نظر نمی‌رسید.با این وجود، این نان بسیار سالم‌تر از نان با آرد سفید بود. در حقیقت وقتی دولت پس از ۸ سال مجدداً نان سفید را معرفی کرد، برخی از مردم اعتراض کردند که نان ملی باید به‌دلیل دارا بودن مسائل سلامتی همچون مورد استفاده قرار گیرد.
۶٫ روغن چکیده
در حین جنگ، اروپا و آمریکا از کمبود روغن رنج می‌بردند. شاید خوب به نظر برسد، اما در حالی‌که مردم با کمبود دریافت کالری و چربی مواجه بودند، این مسأله یک مشکل محسوب می‌شد. بیشتر روغن‌های مورد استفاده در آشپزی در جهان در شرق آسیا و آفریقا تولید می‌شد که با وجود تصرف دریاها توسط آلمانی‌ها، دسترسی به این روغن‌ها دشوار به‌نظر می‌رسید. دولت برای ساخت پودر سلاح‌های خود نیز به روغن نیاز داشت؛ بنابراین بسیاری از روغن‌های ارزان را برای خود نگه داشت. بسیاری از مردم ناراحت بودند که چرا دولت، اجازه پخت‌وپز با روغن پارافین را به آن‌ها نمی‌دهد. کره‌های مورد استفاده با مارگارین بیشتر جایگزین شد که اکثراً آن را نمی‌پسندیدند.وجود روغن و چربی در بیشتر دستورهای غذایی ضروری است؛ بنابراین مردم هرزمان که می‌توانستند شروع به ذخیره روغن کردند. هرگونه چربی که در روند پخت از گوشت جدا می‌شد را در یک شیشه نگهداری می‌کردند. این روش را «چکه کردن» نامیدند و سال‌ها به عنوان روغن آشپزی از آن استفاده شد. طی مدتی حین جنگ، گوشت سوسیس آمریکایی مورداستفاده مردم قرار گرفت، اما مدتی بعد یک‌لایه ضخیم چربی در اطراف این گوشت‌ها، نظر مردم را به خود جلب کرد. آن‌ها از این روغن مانند یک گنجینه محافظت می‌کردند تا بتوانند در غذاهای دیگر از آن استفاده کنند. در نتیجه، گوشت کنسرو شده به‌شدت محبوب شد.
۵٫ مایونز بدون تخممرغ
مایونز، محبوب‌ترین چاشنی در آمریکا است که بیش از هر سس دیگری حتی سس کچاپ روی میزها دیده می‌شود. این سس، پشتیبان ساندویچ‌های پنیری و سالادهای سبز و پایه‌ای برای بیشتر سس‌های هیجان آور مانند سس تارتار است.در دهه ۱۹۴۰ مایونز به‌اندازه امروز محبوبیت داشت؛ اما وقتی جیره تخممرغ مردم به پایان رسید، تعجبی نداشت که آن‌ها به تهیه مایونز بدون تخممرغ روی بیاورند.اما چه چیزی را می‌توان جایگزین طعم قوی و بافت ابریشمی مایونز کرد؟سیب‌زمینی، بهترین چیزی بود که آن‌ها در اختیار داشتند. با اینکه سیب‌زمینی، طعم مایونز را نداشت، اما با برخی افزودنی‌های غذایی می‌شد آن را تحمل کرد. برای تهیه این سس، نیاز به روغن و چربی بود. برخی، از روغن گیاهی استفاده می‌کردند، اما مارگارین ملی که جایگزین کره شده بود، تا مدت‌ها تنها گزینه آن‌ها محسوب می‌شد.آنان برای طعم‌دار کردن سیب‌زمینی از زنجبیل و خردل استفاده می‌کردند، اما انتظار طعمی مانند مایونز را نداشتند.
۴٫ هویج
حین جنگ، هویج اهمیت خاصی برای دولت انگلیس داشت. در آن زمان تصور می‌شد که هویج، منبع خوبی برای سلامت چشم‌ها محسوب می‌شود.وقتی دولت انگلیس شروع به تجهیز هواپیماهای جنگی خود با سیستم هدف‌گیری AL کرد، برای پوشاندن مسأله، اعلام کرد که خلبان‌هایش با خوردن هویج توانسته‌اند به دید بهتری در شب دست یابند. این مسأله باعث شد که سیستم AL انگلیس از دید آلمانی‌ها مخفی بماند؛ اما این راز از مردم انگلیس نیز مخفی ماند و باعث شد که عده زیادی به سراغ پرورش هویج بروند.دولت از این مزیت به نفع خود استفاده کرده و از یک انیماتور دیزنی خواست کارتونی درباره هویج بسازد. از عموم مردم نیز خواسته شد که به پرورش هویج روی آورند و از آن در غذاهای خود مانند کیک، شیرینی‌ها، پودینگ و مارمالاد استفاده کنند.طبیعتاً برخی از دستورالعمل‌های غذایی، کارایی بهتری نسبت به بقیه داشت و بیشتر مردم یاد گرفتند که از نمونه‌های نامطبوع پرهیز کنند، اما در کل استراتژی دولت جواب داده بود. از آنجایی‌که هویج دارای شیرینی طبیعی بود، دیگر مردم برای شیرین کردن غذاهای خود نیازی به استفاده از شکر نداشتند. کیک هویج در حین جنگ، ماندگار شده و امروزه تبدیل به یکی از دسرهای محبوب انگلیسی شده است.
۳٫ پودر تخممرغ
در زمان جنگ، نگهداری مرغ دشوار بود؛ بنابراین بیشتر مردم انگلیس در هفته به عنوان جیره فقط یک عدد تخممرغ دریافت می‌کردند. از مردم خواسته شد که خودشان اقدام به پرورش مرغ کنند و در‌صورت انجام چنین کاری، جیره تخممرغ آن‌ها با غذای مرغ جایگزین می‌شد.البته همه مردم، مکان لازم برای نگهداری و پرورش مرغ را در اختیار نداشتند. برای این‌گونه افراد، پودر تخممرغ از آمریکا تهیه می‌شد. این پودر شامل تخممرغ بدون آب بود که حمل‌ونقل آن آسان‌تر و ارزان‌تر بود.مردم این پودر را دوست نداشتند. کمپین انرژی بخشی دولت، سعی در مجاب کردن مردم در پذیرفتن این مسأله داشت که تخممرغ پودر شده نیز به خوبی تخممرغ واقعی است، اما مردم عادت به طعم عجیب آن نداشتند.از این پودر در تهیه کیک، کاستارد و املت استفاده می‌شد؛ اما تا سال‌ها، اسنک نان تست سرخ شده در تخممرغ مانند یک رؤیا در ذهن بسیاری از انگلیسی‌ها باقی ماند.
۲٫ ماکارونی و پنیر کرافت
امروزه ماکارونی و پنیر کرافت به عنوان ماده اصلی رژیم غذایی آمریکای شمالی محسوب می‌شود. اینکه، این ماده غذایی را دوست داشته باشید یا نه، کاملاً به عهده شماست، اما در دهه ۱۹۴۰ و حین جیره‌بندی، این ماده غذایی برای بسیاری از آمریکایی‌ها و کانادایی‌ها، غذایی حیاتی محسوب می‌شد. در واقع کرافت با وجود موفقیتی که در سال‌های جنگ به دست آورده بود، برای کمک به مردم حین دوره افسردگی بزرگ تهیه شده بود؛ یعنی زمانی که مردم به ازای پرداخت مبلغ کمی می‌توانستند یک غذای پرکالری تهیه کنند. این ماده غذایی برای اولین بار در سال ۱۹۳۷ در قفسه مغازه‌ها قرار گرفت؛ اگرچه تهیه‌کنندگان آن از محبوبیت پیش روی این ماده غذایی در سال‌های جنگ بی‌خبر بودند.در سال‌هایی که بیشتر مواد غذایی نایاب شده بود، همیشه دو بسته از این ماده غذایی در سبد جیره‌بندی خانواده‌ها قرار داشت. ماندگاری آن نیز بسیار بالا بود. کرافت با فروش ۵۰ میلیون بسته در سال‌های جنگ توانست تبدیل به پرفروش‌ترین ماده غذایی در آمریکا شود. امروزه روی بسیاری از بسته‌های کرافت در کانادا، نام «غذای ملی» به چشم می‌خورد.این ماده غذایی سنتی، کاملاً از غذای آمریکایی‌ها حذف شده است. امروزه تهیه این غذا در آمریکا، بسیار کمتر از اروپاست.
۱٫ اسپم (SPAM)
غذای اصلی روزانه مردم انگلیس طبق سنت همیشه شامل یک گوشت و دو نوع سبزیجات بود. مردم در زمان جنگ نیز سعی می‌کردند تا حد امکان از این سنت پیروی کنند، اما یافتن گوشت به سرعت برای مردم غیر‌ممکن شد.دولت انگلیس که تحت فشار بود، شروع به واردات سایر گوشت‌ها از کشورهای دیگر کرد. گوشت‌هایی مانند گوشت گوساله نمک زده، مورد استقبال قرار نگرفتند. استفاده از گوشت‌های دیگر مانند گوشت نوعی مار آفریقایی نیز کاملاً با عدم استقبال مواجه شد؛ زیرا مردم انگلیس عادت به استفاده از چنین گوشت‌هایی نداشتند، اما نوعی گوشت خوک کنسرو شده با نام اسپم که از آمریکا وارد انگلیس می‌شد، مورد استقبال قرار گرفت.اسپم مانند گوشت تازه نبود، اما خوشمزه بود. این کنسرو، موردتوجه ارتش آمریکا نیز قرار گرفت؛ زیرا از ماندگاری بالایی برخوردار بود. امروزه اسپم که دیگر مانند گذشته محبوب نیست، همچنان در فروشگاه‌های هردو کشور دیده می‌شود. همچنین میلیاردها کنسرو اسپم در قرن بیستم به فروش رسید.
