گیاهان بیش از ۹۰ درصد آب خود را با تبخیر از طریق روزنه از دست می‌دهند. تنظیم منافذ روزنه توسط CO2 برای تعیین مقدار آبی که گیاهان از دست می‌دهند بسیار مهم است. اما شناسایی حسگر دی‌اکسید‌کربن و توضیح نحوه عملکرد آن در گیاهان یک معمای قدیمی باقی مانده است. اما دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو با استفاده از ترکیبی از ابزارها و رویکردهای تحقیقاتی، اخیرا به پیشرفتی در شناسایی حسگر CO2 در گیاهان دست یافتند و بخش‌های عملکردی آن را کشف کردند. از آنجایی که منافذ روزنه از دست دادن آب گیاه را کنترل می‌کند، حسگر برای مدیریت آب حیاتی است و پیامدهایی برای خشکسالی ناشی از آب و هوا، آتش سوزی‌های جنگلی و مدیریت محصولات کشاورزی دارد.

این حسگر تشخیص می‌‌دهد که غلظت CO2 چه زمانی افزایش می‌‌یابد و تعیین می‌کند که گیاه چه مقدار آبی را با جذب دی‌اکسید کربن از دست می‌دهد. یک شگفتی مهم از تحقیقات جدید، ترکیب حسگر بود. به جای ردیابی آن در یک منبع یا پروتئین، محققان دریافتند که حسگر از طریق دو پروتئین گیاهی که با هم کار می‌کنند، عمل می‌کند.