اقتصاد سبز آنلاین: انتشار یکصد شماره از یک نشریه تخصصی در این روزگار که گرانی کاغذ و چاپ بیداد می‌کند، کار سهل و آسانی نخواهد بود، چرا که عموم مردم دیگر مانند دهه ۶۰ که به چاپ رمان و خواندن داستان‌های کوتاه و بلند خو گرفته بودند و دهه ۷۰ و ۸۰ که به واسطه فضای سیاسی موجود اصطلاحاً دوران بره‌کشان روزنامه‌های سیاسی و بعدها اقتصادی بود، از اوایل دهه ۹۰ به تدریج از رسانه‌های کاغذی فاصله گرفتند و به‌دنبال یافتن ابهامات خود از تلفن‌های همراهشان شدند. با وجود این‌که در سال‌های اخیر اوضاع نشریات تخصصی اندکی بهتر از همتایان عمومی‌شان است، اما مصائب انتشار نشریه مستقل آن هم از نوع تخصصی که گیشه هم ندارد به قدری زیاد شده که جز عشق عامل دیگری برای بقا در این حرفه باقی نمی‌گذارد. «اقتصاد سبز» که از همان آغاز انتشار و به‌واسطه سبقه همکارانش تشکل‌های صنعت غذا و بخش خصوصی را هدف گرفته بود، خیلی زود ثمره تفکرش را گرفت و با رأی اعتمادی که مدیران قدر صنعت غذا به آن دادند، توانست به‌رغم همه مصائب این روزها با یاری و مساعدت‌ تولیدکنندگان صنعت غذا به مرحله انتشار شماره ۱۰۰ برسد. بی‌مناسبت ندیدیم تا پای صحبت پرویز جهانگیری، دبیر انجمن افزودنی‌ها‌، نشستیم که ماحصل آن در ادامه می‌آید:

دکتر پرویز جهانگیری، دبیر انجمن افزودنی‌ها، با مهم برشمردن جایگاه رسانه‌ها در پیشبرد اهداف صنایع مختلف گفت: اطلاع‌رسانی در صنعت غذا هم بی‌شک یکی از ابزار پیشرفت و ارتقای این صنعت به شمار می‌رود.
وی با تأکید بر این‌که «اقتصاد سبز» در طول سال‌های گذشته تلاش‌های بسیاری در اطلاع‌رسانی صنعت غذا داشته افزود: البته بدیهی است این نشریه برای بهتر شدن نیاز به تلاش‌های بیشتری دارد و در مجامع مختلف باید حضور پررنگ‌تری داشته باشد و در کنار آن مطالب علمی و اقتصادی را به‌خوبی منعکس می‌کند باید متولیان صنایع غذایی را بیشتر درگیر کند و با درج مطالب آنها کارنامه‌ پربارتری را ارایه دهد. وی نقش پررنگ « اقتصاد سبز» در تجلیل از پیشکسوتان به‌خصوص ایفای نقش محوری در انتشار ویژه‌نامه‌های درگذشت بزرگان صنعت نظیر دکتر هدایت، دکتر واعظ‌زاده و مهندس شاهرخ ظهیری را با ارزش توصیف کرد و گفت: با الگو کردن بزرگان یک صنعت بی‌شک می‌توان دیگران را ترغیب به طی کردن ادامه راه آنها نمود و به هرحال اقدام با ارزشی تلقی می‌شود.