صنعت غذا-اعظم صفایی:
رب گوجه فرنگی، محصول پرطرفداری که معمولا در آشپزی ایرانی یکی از اصلی‌ترین مواد مورد استفاده بوده و رنگ ومزه خوبی به غذاها می‌‌دهد؛ اما این محصول غذایی این روزها به دلایل مختلف دچار افزایش قیمت قابل توجهی شده،موضوعی که به دنبال آن برخی از مصرف‌کنندگان را به طرف خرید محصولات زیرپله‌ای سوق داده که قطعا این محصولات از کیفیت قابل اعتمادی برخوردار نبوده و تهدیدی برای سلامت مصرف‌کنندگان به شمار می‌‌آیند.
با توجه به این موضوع در این شماره از« اقتصاد سبز» به بررسی چندجانبه این محصول غذایی پرداخته‌ایم؛ برای آشنایی بیشتر با روند تولید رب گوجه فرنگی و معیارهای کیفی آن به سراغ یکی از تولید‌کنندگان رفته و در ادامه ضمن گفتگو با یکی از متخصصان با تجربه علم تغذیه اطلاعات مفیدی راجع به ارزش غذایی این محصول به‌دست آوردیم و در آخر برندهای اصلی تولید کننده این محصول غذایی را معرفی و از چند تن از مصرف کنندگان پرسش کردیم که کدام برند را و به چه علت انتخاب می‌‌کنند.

اگر رب گوجه فرنگی باکیفیت باشد
قدیم‌ترها اغلب خانواده‌ها رب گوجه را در منزل تهیه می‌‌کردند وکمتر کسی حاضربود رب مصرفی خود را خریداری کند اما رفته‌رفته با راه‌اندازی کارخانه‌های تولید کننده این محصول و تغییر شکل سبک زندگی دیگر کمتر کسی به روش سنتی و معمول گذشته رب را در منزل تهیه می‌‌کند؛ خوشبختانه برندهای موجود در بازار با افزایش سطح کیفی محصولات خود و استفاده حداقلی از مواد نگهدارنده سعی کرده‌اند علاوه بر حفظ ارزش غذایی گوجه فرنگی پاسخگوی مناسبی برای نیاز مصرف‌کنندگان باشند؛ اما همیشه در کنار محصولات با کیفیت و معتبر محصولات غذایی فاقد کیفیت و نامعتبر در بازار مصرف به فروش می‌‌رسند و به‌همین دلیل افزایش سطح آگاهی‎‌ مصرف کنندگان نسبت به معیارهای کیفی محصولات غذایی‌، بسیار حایز اهمیت است‌؛ برای آشنایی بیشتر پیرامون به این موضوع به سراغ مدیر بازاریابی شرکت «طبیعت سبز میهن» رفته‌ایم و از ایشان پرسیدیم «رب گوجه‌فرنگی با کیفیت چه ویژگی‌هایی دارد»؟

رب گوجه فرنگی به چه صورت تولید می‌‌شود؟
بعد از این‌که گوجه از مزرعه چیده و شستشو می‌‌شود، پخته شده و پوست آن کنده می‌‌شود و مخلوط غلیظی از محصول به‌دست ‌می‌‌آید که در مراحل بعدی میکروب زدایی و پاستوریزه می‌‌شود و پس از بسته‌بندی و انجام این مراحل برای پخش به بازار آماده ‌می‌‌شود این شمای کلی از روند تولید رب گوجه‌فرنگی است.

رب گوجه فرنگی با کیفیت چه ویژگی‌هایی دارد؟
به‌نظر من مهمترین نکته در تشخیص کیفیت نام برندی است که محصول را عرضه می‌‌کند،در واقع برند خود نمایانگر میزان کیفیت است؛ به طور مثال زمانی‌که نام برند «میهن» را می‌‌شنویم، مطمئن هستیم که محصولات خوب و مطمئنی خریداری ‌می‌‌کنیم. اما برای معرفی جزئی شاخص‌های کیفی محصول رب گوجه باید به این موارد اشاره کرد. اولین نکته در خرید رب این است که ربی که مواد نگهدارنده نداشته باشد، کپک ‌می‌‌زند، شاید مردم به غلط فکر کنند ربی که کپک می‌‌زند، رب باکیفیتی نیست در حالی‌که این موضوع نشان دهنده عدم وجود مواد نگهدارنده در محصول بوده و نشانه خوبی است. برای جلوگیری از کپک‌زدگی رب توصیه می‌‌شود حتماً در یخچال نگهداری شود و زمانی که درب فلزی آن باز می‌‌شود از درب پلاستیکی استفاده شود.
دومین ویژگی کیفی رب، خلوص آن است؛ اصولاً رب باکیفیت ربی است که غیر از گوجه ترکیبی به آن افزوده نشده باشد و این موضوع زمانی که رب گوجه برای تفت دادن در ظرف پخش ‌می‌‌شود به‌راحتی قابل مشاهده است. اگر محصول بی‌کیفیت و ناخالصی داشته باشد، علاوه بر تغییرات رنگی، حالت گلوله گلوله پیدا می‌‌کند و خالص و یکدست نیست.
سومین ویژگی این است که رب با کیفیت قهوه‌ای رنگ نیست، ربی که به رنگ قهوه‌ای باشد بیانگر این موضوع است که فرآیند خلاء در آن ‌خوبی صورت نگرفته است‌. گوجه حاوی ماده‌ای به نام «لیکوپین» است که برای بدن بسیار مفید بوده و سرطان‌زا است؛ اگر رنگ رب قهوه‌ای باشد، نشان‌دهنده از بین رفتن این ماده بوده به این علت که رنگ این ماده قرمز و در واقع قرمزی گوجه به‌دلیل وجود این ماده است.
موضوع مهم دیگری که در رابطه با کیفیت رب گوجه اهمیت دارد، موضوع نمک است. به تازگی با افزایش قیمت رب تولید رب‌های خانگی بیشتر شده و پروسه تولید رب در منزل با کارخانه متفاوت است به این صورت که در کارخانه پخت گوجه توسط دستگاه با شرایط دمایی و زمانی مناسب صورت می‌‌گیرد اما در منازل عموماً بر سر گاز و بنا به تشخیص هر شخصی در شرایط دمایی و زمانی متفاوت انجام می‌‌شود. این فرآیند پختن گاه موجب از دست رفتن ماده لیکوپین و گاه به‌دلیل عدم انجام فرآیند پاستوریزاسیون باعث افزودن نمک بسیار زیادی به رب می‌‌شود این کار اغلب به‌دلیل پیشگیری از خراب شدن محصول انجام می‌‌شود و با این وجود این رب‌ها معمولاً مزه ترشی هم می‌‌دهند که این حالت به دلیل تغییر ماهیت دادن رب ایجاد می‌‌شود.
در مجموع رب با کیفیت ربی است که نمک زیادی نداشته باشد، رنگ رب قرمز باشد و به قهوه‌ای نزند؛ یکدست بوده و فاقد ناخالصی باشد.
برخی ‌می‌‌گویند رنگ قرمز رب، رنگ خوراکی است؛ آیا این موضوع صحت دارد؟

معمولاً کارخانه‌های معتبر هیچ نوع مواد افزودنی به رب اضافه نمی‌کنند؛ زمانی‌که شرکت‌ها برای تولید رب گوجه ‌می‌‌خرند، خرید قیمت گوجه و ربی که به‌دست می‌‌آید بر اساس رنگ گوجه مشخص می‌‌شود، هراندازه گوجه خریداری شده خوشرنگ تر باشد قیمت آن و به نسبت قیمت رب بیشتر است. متأسفانه برندهایی در بازار وجود دارند که قیمت پایین تری دارند و مصرف کننده به غلط به سمت خرید این برندها می‌‌رود در حالی‌که قطعاً یک جای کار این محصولات ایراد دارد که قیمت آنها پایین‌تر است. بدترین حالت این است که این محصولات ممکن است به دلیل افزودن رنگ‌های مصنوعی قیمت پایین‌تری داشته باشند که این موضوع عوارض زیادی دارد. اگر گوجه به‌کار رفته در محصول کیفیت بالایی داشته باشد و رب غلظت مناسبی داشته باشد به این صورت که عدد بریکس یا غلظت رب باید حدود ۲۶ تا ۳۰ قرار بگیرد، مشخص می‌‌شود که رب با کیفیت است‌؛ اما عدد بریکس برخی رب‌های موجود در بازار به ۲۰ هم نمی‌رسد و بسیار رقیق هستند و این موضوع بیانگر وجود آب زیاد در محصول بوده و نشان ‌می‌‌دهد فرآیندی که برای پخت ضرورت داشته کاملاً صورت نگرفته است. رنگ این رب‌ها معمولاً روشن‌تر بوده به این دلیل که هر اندازه عدد بریکس پایین‌تر باشد، رنگ رب روشن‌تر است.

مصرف کننده در زمان خرید محصول
و بعد از آن باید به چه نکاتی توجه کند؟

در ابتدا اعتماد به برند اولین گام خرید مطمئن و عقلانی است؛ بعد از خرید و باز کردن درب فلزی قوطی باید از درب پلاستیکی استفاده شود و محصول در یخچال قرار بگیرد؛ از قرار دادن قاشق چرب و آغشته به مواد غذایی به محصول خودداری شود تا رب دچار کپک نشود.
موضوع مهمی که در شناخت وجود رنگ مصنوعی به محصول کمک ‌می‌‌کند این است که عموما رنگ‌های مصنوعی از خود ردی به‌جای می‌‌گذارند به این صورت که وقتی محصول را مصرف می‌‌کنیم ردی از رنگ بر زبان به‌‌جای می‌‌ماند.
رنگ‌های طبیعی روی زبان نمی‌ماند اما رنگ مصنوعی باقی‌مانده و به سرعت هم از بین نمی‌روند. علاوه بر این موضوع توجه به عدد بریکس اهمیت زیادی دارد این عدد بر روی قوطی رب درج می‌‌شود و همانطور که گفتیم میزان مناسب آن بین ۲۶ تا ۳۰ است.

آیا این موضوع که در برخی رب‌های گوجه کدو
و افزودنی‌های دیگری اضافه می‌‌شود، صحت دارد؟

افزودن برخی افزودنی‌ها نظیر کدو به لحاظ منطقی پذیرفته شده نیست به این علت که قیمت کدو از گوجه بیشتر است اما امکان افزودنی‌های دیگر همانطور که اشاره شد وجود دارد؛ هر اندازه کارخانه معتبر‌تر باشد، نظارت وزارت بهداشت هم بر روی آنها بیشتر است. اصولاً وزارت بهداشت به کارخانه‌های معتبر ناظرهای بیشتری‌ می‌‎فرستد و تولید کنندگان هم برای حفظ نام برند خود سعی می‌‌کنند، نظارت‌های بیشتری به خرج بدهند. هر اندازه کارخانه کوچکتر و گمنام تر باشد هم نظارت‌ها کمتر ‌می‌‌شود، هم حساسیت برندها کمتر است. معمولا این اتفاقات هم در کارخانه‌های کوچکتر رخ می‌‌دهد.

افزایش قیمت رب گوجه چه تبعاتی
به همراه داشته است؟

این موضوع باعث بیشتر شدن تولیدات زیرپله‌ای شده ومردم هم به‌دلیل قیمت پایین‌تر این محصولات به سمت خرید آنها می‌‌روند، غافل از این‌که هیچ ارزانی بی‌حکمت نیست وشرکت‌ها در تیراژهای زیاد می‌‌توانند قیمت خود را پایین نگه دارند، وقتی شرکت‌های بزرگ نمی‌توانند این‌کار را کنند، قطعاً شرکت‌های کوچکتر قادر به انجام آن نخواهند بود و زمانی‌که شرکت‌های کوچک وارد بازار می‌‌شوند و قیمت را پایین نگه می‌‌دارند، قطعاً مشکلی وجود دارد وگرنه برای این شرکت امکان‌پذیر نیست که بتواند مواد اولیه ارزان‌تری را خریداری کند و این از نکاتی است که مردم باید مدنظر داشته باشند.

برای افزایش سطح آگاهی مصرف کنندگان چه باید کرد؟‌

بخشی از ابزار بازاریابی رسانه و تبلیغات است که در واقع یکی از پارامترهای خیلی مهم در جهت شناختن محصولات است. این‌که برندها چه اندازه از این ابزار موفق استفاده کنند؛ برمی‌گردد به این موضوع که آنها چه توقع، رسالت و راهبردی جهت استفاده از این ابزار داشته باشند. بعضی وقت‌ها ما صرفاً در تبلیغات شاهد این موضوع هستیم که محتوی تبلیغات شناختی برای مصرف کننده به‌وجود نمی‌آورد تا برای خرید مناسب به او کمک کند. تبلیغات بیشتر حالت آهنگین و ریتمیک داشته که شاید تنها بتواند یک تصویر موقت ذهنی بسازد اما قطعا جایگاه‌سازی برای برند ایجاد نمی‌کند. این موضوع در ایران شایع است و اصولاً تبلیغات غیرحرفه‌ای در ایران زیاد است که شامل تبلیغات محیطی و تلویزیونی ‌می‌‌شود. اما اگر از این عنصر درست استفاده شود؛ برند هم در کشور موفق می‌‌شود و کشور به اندازه برندهای موفقی که دارد می‌‌تواند امیدوار به جذب سرمایه باشد و این ارزش افزوده زیادی ایجاد می‌‌کند. امروزه برخی از محصولات مانند پسته، زعفران و فرش به‌خاطر برند ایرانی خود معروف هستند اما هنوز در زمینه تبلیغات حرفه‌ای نیستیم و نگاه ما صادراتی و حتی ملی نیست.

متخصصان تغذیه راجع به مصرف رب چه نظری دارند

بحث ارزش غذایی محصولات غذایی و روش صحیح مصرف آنها از موضوعات مهمی است که در وهله نخست انتخاب باید از سوی مصرف کننده مورد‌توجه قرار بگیرد؛ رب گوجه فرنگی از محصولاتی است که ماده اولیه اغلب غذاهای ایرانی بوده و مصرف زیادی دارد.
این‌که این رب باید در چه شرایطی تولید شود و به چه صورت طبخ و نگهداری شود در حفظ ارزش غذایی آن اهمیت زیادی دارد. با دکتر کوروش جعفریان، متخصص تغذیه ورژیم درمانی در این‌باره به گفت‌وگو نشستیم.

ارزش غذایی رب گوجه فرنگی
گوجه فرنگی از خانواده سبزیجات و منبع خوبی از ویتامین‌ها، املاح و برخی از آنتی‌اکسیدان‌ها است. برای مثال غنی‌ترین منبع آنتی اکسیدان «لیکوپن» که از خانواده پیش سازان ویتامین آ است در گوجه موجود است. این سبزی ارزش غذایی بسیار خوبی دارد و منبع غنی ویتامین سی وپتاسیم بوده و مقداری حاوی فیبر است. گوجه فرنگی یکی از سبزی‌های با ارزش غذایی بوده و اگر تازه مصرف شود، خاصیت آن بیشتر است به این دلیل که به شکل تازه ویتامین‌های آن از دست نمی‌رود و اگر حرارت ببیند بدون شک خیلی از ویتامین‌های موجود نظیر ویتامین سی که به حرارت حساس است، مقداری کاهش می‌‌یابد. برعکس «لیکوپن» موجود در گوجه با حرارت دیدن افزایش می‌‌یابد‌.

رب خانگی یا صنعتی ؟!

پاسخ این سؤوال مقداری دشوار است؛اگر در شرایط استاندارد این موضوع بررسی شود قطعاً رب صنعتی برای مصرف مناسب‌تر از رب‌های خانگی است. البته به شرط این‌که استانداردهای لازم در تولید رعایت شده باشد؛ به این دلیل که زمانی‌که با فورمالاسیون صنعتی پیش می‌‌رویم همه چیز تحت کنترل قرار می‌‌گیرد، حرارت، زمان پخت و مسائل بهداشتی کاملاً کنترل و شرایط نگهداری کاملاً استاندارد می‌‌شود. این محصول به جهت وجود عوامل بیماری‌زا کنترل می‌‌شود و میزان نمک موجود در رب کاملاً استاندارد خواهد بود. اگر شرایط استاندارد قوی نباشد، ربی که تولید ‌می‌‌شود فاقد استاندارد بوده و تولید کننده از مواد اولیه با کیفیت و شرایط بهداشتی مناسب در تولید استفاده نکرده است و ممکن است حتی ماده اولیه گوجه نباشد و از مواد تقلبی در تولید محصول استفاده شده باشد و مقادیر نمک را به حدی بالا برده باشد که رب دچار کپک و خرابی نشود. بنابراین در شرایط صنعتی هم می‌‌توان از استانداردها پیروی کرد و هم پیروی نکرد. همچنین استفاده از ظروف نامناسب در بسته‌بندی رب گوجه فرنگی از مسائلی است که سلامت محصول را به خطر انداخته و محصول صنعتی را غیراستاندارد ‌می‌‌کند. این موضوع که رب صنعتی به نسبت رب خانگی ارزش بیشتری دارد درصورتی است که محصول صنعتی استانداردهای لازم را رعایت کرده باشد. در مورد رب‌های خانگی این موضوع که تا چه می‌زان شرایط بهداشتی رعایت شده و میزان نمک موجود در آن چقدر است در تشخیص کیفیت و عدم کیفیت آن نقش دارد. همچنین بسته‌بندی رب باید در شرایط استاندارد و در ظروف استاندارد صورت بگیرد و اگر همه این استانداردها رعایت شده باشد، به نظر محصول قابل اعتمادی برای مصرف کننده است. نکته مهم این است که مصرف‌کنندگان ایرانی ناخودآگاه به صنعت مقداری شک داشته و معتقد هستند صنعت به آنها کلک زده و جنس واقعی عرضه نمی‌کند و در نتیجه نگران هستند و به طور نمونه در مورد رب‌های صنعتی اغلب این دید را دارند که به‌جای گوجه از سیب زمینی و کدو در تولید استفاده شده و یا رنگی که در رب مشاهده می‌‌کنند، رنگ واقعی گوجه نیست و یا نمک موجود در رب‌ها بیشتر از حد مجاز بوده و یا ظروف رب استاندارد نیستند. بنابراین به‌دلیل وجود این نگرانی‌ها که البته تنها در صنعت رب با آن مواجه نیستیم، مردم اعتمادی نداشته و این موضوع ضعف سیستم‌های نظارتی را نشان ‌می‌‌دهد که نتوانسته‌اند، اعتماد مردم را جلب کنند. این نکته را نباید فراموش کرد که حتی اگر فرض بر این باشد که رب خانگی بهترین رب است؛ تا چه میزان زندگی شهرنشینی این اجازه را به افراد ‌می‌‌دهد تا بتوانند رب خانگی تهیه کنند!

رب با حرارت یا بدون حرارت

معمولاً به منظور نرم کردن گوجه فرنگی آن را حرارت می‌‌دهند تا بتوانند رب را تولید کنند، اگر بافت خشک باشد که نمی‌توان از آن رب تهیه کرد بنابراین یکی از هدف‌های حرارت دادن نرم کردن بافت برای گرفتن رب از گوجه است برخی مواقع برای این‌کار حرارت هم داده نمی‌شود و رب را در ظروفی ریخته و مقابل آفتاب ‌می‌‌گذارند که این موضوع توصیه نمی‌شود. دلیل دوم این است که پوست گوجه به‌راحتی کنده شود و در آخر این‌که غلظت رب با این حرارت به‌وجود ‌می‌‌آید و اگر غلظت رب کم باشد، امکان خراب شدن آن بیشتر است. بنابراین حرارت دادن ضرورت دارد اما اگر بتوانیم ربی را تهیه کنیم که با حرارت کمتری تولید شده و بهداشت در تهیه آن رعایت شده باشد قطعاً رب خوبی خواهیم داشت.

نکاتی که در زمان مصرف باید رعایت شود

متأسفانه در زمان مصرف رب معمولاً مصرف‌کنندگان از ظروف نامناسب استفاده کرده و رب دچار کپک می‌‌شود و با برداشتن کپک از روی محصول اقدام به مصرف مابقی آن می‌‌کنند، در حالی‌که این محصول کاملاً آلوده شده و تنها با چشم قابل مشاهده نیست. شاید در وهله نخست فرد احساس بیماری خاصی نکند اما در درازمدت این کپک بسیار آسیب‌رسان بوده و حتی قادر به ایجاد انواع سرطان نظیر سرطان کبد است . توصیه این است که رب را در ظروف شیشه‌ای نگهداری کرده و حتماً درب آن بسته باشد، اگر کپک و قارچی بر سطح محصول مشاهده شد حتماً محصول را دور ریخته و از مصرف مابقی آن خودداری شود. نکته دیگر این‌که هنگام خرید محصول حتما به پروانه بهره‌برداری، تأیید وزارت بهداشت و آرم‌های نشان سلامت محصول توجه کنند. نوع بسته‌بندی محصول موضوع مهمی است که کمتر مورد توجه قرار ‌می‌‌گیرد‌، بسته‌بندی شیشه‌ای بهترین نوع بسته‌بندی است و مصرف کننده باید به این نکات توجه کرده تا محصول با کیفیتی خریداری کند.

برندهـای تولیـد کننـده رب گوجـه فرنگی

دلپذیر، محصولی کم نظیر
شرکت کدبانو‌، تولید کننده محصولات دلپذیر، در سال ۱۳۲۸ فعالیت خود را در زمینی به مساحت ۱۷۵۰۰ متر مربع واقع در ۵۷ کیلومتری شهر تهران و در حومه شهرستان کرج آغاز نمود.
در بدو تأسیس فعالیت این شرکت تنها در زمینه تولید چند نوع کمپوت و مربا خلاصه ‌می‌‌شد. با گسترش فعالیت‌های شرکت برای اولین‌بار در ایران، موفق به تولید مربای بدون قند شد و تولیدات دیگری نیز از قبیل، انواع سس‌های سرد (مایونز و سس‌های سالاد)، سس‌های گرم (انواع کچاپ تند و معمولی) و انواع محصولات کنسروی غیر گوشتی (مایه ماکارونی، خوراک لوبیا چیتی و غیره) نیز به تولیدات این شرکت اضافه شد.در سال ۱۳۸۹ طرح کارخانه جدید به منظور افزایش حجم، نوع و ارتقای کیفیت تولید توسط هیأت مدیره شرکت در زمینی به مساحت بیش از ۱۲۰ هزار متر مربع در منطقه کردان تعریف گردید که علیرغم شرایط بین‌المللی حاکم، این طرح طی مدت ۳۰ ماه با حجم سرمایه‌گذاری بیش از ۲۰۰۰ میلیارد ریال به بهره‌برداری رسید. طراحی اولیه سایت توسط مشاوران ایتالیایی انجام و سپس توسط مشاوران ایرانی نهایی شد. با راه‌اندازی طرح، تولید محصولات در این مجموعه به میزان ۱۵۰ هزار تن در سال افزایش یافته و با توسعه خطوط تولیدی، رب گوجه‌فرنگی به عنوان ماده اولیه و یا محصول نهایی نیز به سبد محصولات تولیدی کارخانه اضافه شد. محصول گوجه فرنگی این شرکت در بسته‌بندی‌های ۸۰۰ و۴۰۰ گرمی و بسته‌بندی شیشه‌ای ۶۸۰ گرمی در بازار به مصرف‌کنندگان ارایه می‌‌شود.

روژین، موفق در صنعت
مجتمع کشت و صنعت روژین تاک در سال ۱۳۸۰ با سرمایه‌گذاری بخش خصوصی تأسیس گردید و با پشتوانه قوی مدیریتی به سرعت مراحل طراحی، خرید، نصب و راه‌اندازی را پشت‌سر گذاشت و در سال ۱۳۸۲ به بهره‌برداری رسید.کارخانه این شرکت در استان کرمانشاه در زمینی به مساحت ۲۴ هکتار که ۱۱ هکتار آن صنعتی ‌می‌‌باشد، بنا شده است و مجهز به پیشرفته‌ترین ماشین‌آلات صنایع غذایی ساخت شرکت‌های Ing.Rossiو Catelli& با ظرفیت دریافت روزانه ۴۲۰۰ تن گوجه فرنگی می‌‌باشد. در انتخاب ماشین‌آلات همواره تلاش بر این بوده است تا با حفظ حداکثر خواص مفید گوجه فرنگی به ویژه لایکوپن (رنگ دانه قرمز ) و سایر آنتی اکسیدان‌های موجود، محصولی سالم، خوشرنگ، خوش طعم و عاری از هر گونه فلزات سنگین، تولید و بسته‌بندی گردد. خطوط تولید کارخانه مجهز به ماشین‌آلات فرآوری میوه نیز می‌ باشد و پس از پایان فصل تولید رب گوجه فرنگی، کارخانه توان دریافت روزانه ۵۰۰ تن میوه جهت تبدیل به پوره در بسته‌بندی اسپتیک را دارا ‌می‌ باشد. این شرکت هم اکنون ۸۰۰۰ هکتار زمین کشاورزی را تحت پوشش دارد و کاشت محصولات کشاورزی با بذر کالیفرنیایی و کانادایی به همراه ماشین‌آلات روز اروپا موجب شده تا محصولات علاوه بر ویسکوزیته و رنگ مناسب، عاری از هر گونه فلزات سنگین بوده و طعم اصلی گوجه فرنگی حفظ شود. . ضمناً پروژه کشت و ترویج کشت این شرکت، به‌عنوان موفق ترین پروژه آسیا در FAO ثبت گردیده است. شرکت علاوه بر تولید محصول گوجه فرنگی برای تولید رب، محصولی مناسب برای تولید کنسروهای گوجه فرنگی پوست کنده و قطعه قطعه شده در آب گوجه فرنگی تولید ‌می‌نماید، که این مهم برای اولین‌بار در کشور در این شرکت صورت پذیرفته است.

یک ویک محصولی درجه یک

شرکت دشت مرغاب با پشتوانه قدمت بالا، بر خورداری از دانش فنی، فن آوری و نیروهای متخصص خود همواره در صدد بوده است به عنوان یکی از بنیانگذاران و پیشوران صنایع غذایی نوین ایران سطح تعالی و توسعه صنایع غذایی کشور را نیز ارتقا بخشد.
نام یک و یک در کشورهای مختلفی هم چون آمریکا، انگلستان، فرانسه، آلمان، استرالیا، ایتالیا، سوئد، کانادا، ژاپن، مکزیک، چین، هند، عربستان، امارات متحده عربی، کویت، قطر، کشورهای حوزه CIS و بسیاری از کشورهای دیگر نامی آشنا و مورد استقبال است. به‌زودی نیز شاهد حضور گسترده این نام تجاری در کشور‌های آمریکای لاتین و آفریقا نیز خواهیم بود.
ارزش محوری گروه صنعتی یک و یک‌، فراهم نمودن امکان دسترسی آسان مصرف کنندگان به غذای سالم و بهداشتی از طریق تولید محصول درجه یک از مواد درجه یک می‌باشد.

چین چین، گلچینی
از محصولات دستچین
مجتمع کشت و صنعت چین چین در سال ۱۳۵۱ توسط علیرضا (بیژن) قدس‌طینت پایه‌گذاری شد. در آن زمان شرکت چین‌چین اولین کارخانه‌ تولید رب گوجه‌فرنگی در ایران بود و یکی از اولین تولیدکنندگان مرباجات و آبمیوه در ایران به شمار می‌‌رفت. هم‌زمان با تأسیس کارخانه، دستگاه‌های تولید رب، آبمیوه و مرباجات از ایتالیا وارد و توسط متخصصان اروپایی نصب و راه‌اندازی شد.
بعد از انقلاب اسلامی این مجتمع تحت نظارت دستگاه‌های دولتی اداره ‌می‌‌شد تا این‌که در سال ۱۳۸۸ گروه تولیدی آریا ملل زرین مجتمع کشت و صنعت چین چین را خریداری کرد. پس از آن این گروه به‌عنوان یکی از بزرگترین سرمایه‌گذاران صنایع غذایی، بازسازی و تجهیز ماشین‌آلات چین‌چین را آغاز کرد. در سال ۱۳۸۹ کارخانه‌ی چین‌چین بین‌الملل نیز در کنار این مجموعه قرار گرفت و وارد فرآیند تولید رب گوجه‌فرنگی شد.در حال حاضر ظرفیت تولید رب گوجه‌فرنگی در مجموعه‌ی کشت و صنعت چین چین و چین چین بین‌الملل روزانه بیش از ۸۰۰ هزار قوطی است که این حجم تولید، چین چین را به یکی از بزرگترین مجتمع‌های تولید رب گوجه فرنگی تبدیل کرده است.وجود ماشین‌آلات مدرن، بهره‌مندی از مجهزترین آزمایشگاه جهت بررسی کیفی محصولات و همچنین به‌کار‌گیری نیروی انسانی متخصص و پویا منجر به اخذ گواهینامه‌های ملی و بین‌المللی شده است و به تبع آن، مجتمع کشت و صنعت چین چین مجددا به عنوان برندی پیشتاز در تولید رب گوجه‌فرنگی مطرح شده و سهم بزرگی از بازار ایران را به خود اختصاص داده است.

طبیعت، ارمغانی
از دل طبیعت

شرکت طبیعت از سال ۱۳۸۹ تأسیس شد و در آغاز این شرکت فعالیت خود را در زمینه عرضه برنج آغاز کرد؛ در سال‌های بعد با اضافه کردن محصولات غذایی نظیر روغن، رب گوجه و تن ماهی فعالیت خود را ادامه داد تا در سال ۱۳۹۵ محصول چای را به سبد کالای خود اضافه کرد. در سال ۱۳۹۵ این شرکت کارخانه بزرگ و مجهزی را در محمودیه احداث کرد؛ امروز کارخانه رب گوجه فرنگی این شرکت تأسیس و راه‌اندازی و وارد فازهای اولیه شده است. مجموعه طبیعت توانسته است به واسطه کیفیت خوب محصولات، خدمات مناسب، صداقت و پشتوانه قوی مجموعه و از طرف دیگر لطف و اعتماد مشتریان گرانقدر و الطاف خداوند منان، رشد سریع و پیوست‌های را تجربه نماید، به نحوی که در مدتی کوتاه تبدیل به یکی از بازیگران اصلی بازار برنج و روغن گشته و توانسته است محصولاتی متنوع و با کیفیت دیگری نظیر چای، رب گوجه فرنگی و تن ماهی را به بازار عرضه نماید.این رشد سریع و پیوسته در کنار واحدهای تولیدی تازه احداث شده مجموعه و با بهره‌گیری از آخرین تکنولوژی‌های روز دنیا، نویدبخش آن است که در آینده‌ای نزدیک، جایگاه نخست تأمین و توزیع کالاهای اساسی خانوار در کشور را از آن خود نماید.
فامیلا، به خدمت رسانی می‌‌اندیشد
برند فامیلا در سال ۱۳۸۴ با هدف تکمیل سبد خانوار مشتریان ثبت گردید و با تولید انواع ماکارونی وارد عرصه مواد غذایی شد و به‌تدریج محصولاتی چون رب گوجه‌فرنگی، تن ماهی، سس کچاپ، روغن زیتون، سرکه سیب و دانه زیتون را به سبد غذایی خود اضافه کرد.در سال ۱۳۸۸ فامیلا در جهت تکمیل سبد غذایی خود ۴ روغن خوراکی (آفتابگردان، سرخ کردنی،کانولا و ذرت) و دانه‌های امروز فامیلا با تداوم در کیفیت، نوآوری در محصولات، ارتباط پایدار با مشتریان و تلاش در جهت حفظ مشتریان وفادار به برندی مورد اعتماد و محبوب مبدل شده است. برند فامیلا با ایجاد تصویر برندی که همیشه ارزش بالایی برای مشتریانش قائل است و همواره انتظار مشتریان را فراتر از تصورات آن‌ها برآورده می‌‌سازد معرفی می‌‌گردد. به طوری که همواره به عنوان یک برند بسیار محبوب در ذهن مخاطبان اصلی ( بانوان ) شناخته شود.

کدام برند رب را انتخاب می‌‌کنید

بعد از معرفی برندهای مطرح تولید کننده رب گوجه فرنگی در کشور، به سراغ چند تن از مصرف کننده‌ها رفته و از آنها پرسیدیم، کدام برند رب گوجه فرنگی را انتخاب می‌‌کنند و دلیل این انتخاب آنها چیست؟

این رب‌ها ماندگار هستند
خاطره ۴۰ ساله، کارمند یک شرکت دولتی از ‌میان برندهای اصلی تولید کننده رب «روژین» و «چین چین» را انتخاب می‌‌کند و درباره دلیل این انتخاب خود می‌‌گوید: به این دلیل که رنگ بسیار خوبی دارند و با افزودن یک یا دو قاشق رب به غذا کاملاً رنگ می‌‌گیرد و نیازی نیست رب زیادی مصرف کنم. از طرفی موقع سرخ شدن بوی سرکه و بوی تند بدی ندارند، همیشه رنگ رب قرمزه و به سیاهی وکم رنگی نمی‌زند. این رب‌ها آب نمی‌اندازند و ماندگاری خوبی دارند،در زمان سرخ شدن هم دچار چسبندگی نمی‌شوند که این موضوع یکی از بزرگترین مزایای رب است.

یک ویک محصولی شناخته شده
معصومه یکی از مشتریان فروشگاه‌های زنجیره‌ای در پاسخ به پرسش ما می‌‌گوید: من رب یک ویک را انتخاب می‌‌کنم به این دلیل که مارک شناخته شده‌ای است و رنگ دهی رب‌هاش عالیه.

طبیعت طعم خوبی داره

مریم، ۴۳ ساله و خانه‌‌دار در انتخاب رب به طعم آن توجه ‌می‌‌کند و به نظر او رب طبیعت، طعم بسیار خوبی دارد به‌صورتی‌که با استفاده یک قاشق از آن غذا خوش طعم می‌شود و نیازی به اضافه کردن میزان زیادی نیست؛ از طرفی در زمان پخت وقتی رب سرخ می‌‌شود به ظرف نمی‌چسبد و بوی بد نمی‌گیرد.

روژین انتخاب مردم

مجید ، فروشنده یکی از فروشگاه‌های زنجیره‌ای، در رابطه با این‌که مشتریان معمولاً کدام برند رب را انتخاب می‌‌کنند، می‌گوید: قبل از این‌که رب گرون بشه معمولاً رب روژین بیشتر متقاضی داشت؛ اما الان با وجود گرانی مردم به سمت خرید رب‌هایی می‌‌روند که قیمت پایین‌تری داشته باشد.