منصور انصاری

تقریباً تمامی دست اندرکاران، مسئولان، متولیان، صاحب نظران تغذیه و بهداشت، صاحبان صنایع غذایی و صنایع لبنی و تشکل های دامداری (البته کمتر از دیگران) صادرکنندگان مواد لبنی و غذایی، متولیان مستقیم و غیر مستقیم امنیت غذایی در جریان اقدام مخرب و غیرقابل توجیه رسانه ای که گفته می شود ملی است ؛ قرارگرفتن که چگونه با اجرای یک برنامه زنده از شبکه پربیننده خود شیر و به طبع آن موادلبنی را متهم به دارابودن سم مهلک افلاتوکسین بیش از حد مجاز کرد که مصرف این سم در شیر موجب بیماری سرطان علاج ناپذیر کبد می شود، همه صاحبنظران، متولیان امر و اساتید همچون لشکر سلم و تور، مقاله، بیانیه، اظهاریه و… دادند و حمله ای همه جانبه برای سرکوب کردن این برنامه ضد مردمی که جز «هراس افکنی اثرپذیر» و پایدار در روح و جان مردم کار دیگری نکرد، انجام دادند به واقع به دفاع از سلامت شیر و مواد لبنی، قدعلم کردند و به واقع کوتاه نیامدند.
پایگاه خبری کشاورزی آینده جهان (کاج) جزء اولین و شاید اولین رسانه تخصصی بود که سریعاً متن فیلم را برای موضع گیری برای بسیاری از مسئولان فرستاد و بلافاصله نظرات و موضع گیری های قاطع آنان را درحد خود انتشار داد موج این برخورد و محکوم کردنها به رسانه های خارج از کشور نیز رسید گرچه باید گفت اثر این تخریب تا سالها باقی خواهدماند همانطوریکه در برخورد مشابه هراس افکنی همین رسانه که گفته می شود ملی است هنوز در مورد ذرتهای آلوده به سم افلاتوکسین که واقعیت نداشت باقی است.، از سوی دیگر میتوان پیش بینی کرد این لشکر متخصص و صاحبنظر که به واقع و به درستی حمله گسترده ای را برای رفع اثرات زیانبار این اظهارات انجام دادند حداکثر تا دو هفته دیگر به منزلشان می روند و دیگر هیچ ! این فضای برجسته شده هیجانی و عَصَبیت های آن فرو می نشیند و جنگ به پایان می رسد.
اگرچه در نهایت «این تهاجم سمی» در اذهان و افکار مردم و مصرف کنندگان در داخل و خارج تا سالها باقی می ماند و با اولین بروز یک بیماری در خانواده به ذهن آنان متبادر می شود که نکند آن کارشناس در مورد وجود سم افلاتوکسین در شیر درست گفته باشد، ولی باید گفت علاوه بر این جنگ و واکنش پرهیجان و آتش بس موقت در پی آن، دونکته بسیار مهم در سایه قرارگرفته و به نوعی پنهان شده است ؛ یکی اینکه چرا صدا و سیما که هم دهها دبیر و سردبیر و تهیه کننده دارد و هم مدیریت سلسله مراتبی و هزاران کنترلچی در کریدورهای عریض و طویل این سازمان که برای موضوعات مختلف انجام وظیفه می کنند این برنامه را نظارت و پایش نکردند، موضوعی که زیان بار بودن آن آشکار است؛ دوم اینکه اگر کرده اند با چه هدف و مقصودی در این شرایط اجازه پخش دادند پشت صحنه این برنامه چه هدف اقتصادی و تجاری یا سیاسی و اجتماعی نهفته است؟

چرا مجری جوان بی اطلاع توبیخ نشد یا از مردم بخاطر نادانی عذرخواهی نکرد، چرا کارشناس گوینده این مطالب از میان هزاران محقق، صاحب نظر، استاد دانشگاه نهادهای رسمی و نظارتی بهداشتی امکان پیدا می کند که در سیما بطور زنده حضور یابد و اینگونه در میان خانواده ها هراس ایجادکند، چرا سردبیران این شبکه توام با نظر این کارشناس بی مسئولیت، حضور یک صاحبنظر دیگر را ضروری ندانسته اند ؟ آیا اینان خود و یا خانواده هایشان شیر تازه مصرف نمی کنند‌؛ شاید هم شیر خشک وارداتی مصرف می کنند!
ده‌ها سوال و ابهام دیگر وجود دارد؛ چرا باید سرزمین ما سرزمین ابهامات و سوالات بی پاسخ باشد، تبختر و تکبر این نهاد و نهادهای مشابه از کجا برخاسته است؟ موضوع چیست؟ چرا با مردم اینگونه برخورد می کنند؟
نکته مهم دیگری که باید به آن اشاره کرد که بستر گسترش اینگونه اظهارات نادرست غیرعلمی و منفی را برای صنایع لبنی فراهم می سازد علاوه بر افزون شدن ضریب بی اعتمادی مردم در شرایط کنونی به وضع موجود، این است که صنایع لبنی کشور و حتی غذایی خود را فارغ از هرگونه اطلاع‌رسانی و فرهنگ سازی برای ارائه کیفیت و سلامت موادغذایی و شیر و موادلبنی به مردم و مصرف‌کنندگان می دانند.
باید از خودمان هم انتقاد کنیم که چرا طی سالیان گذشته حتی یک مقاله هم در هیچ نشریه اعم از عمومی یا تخصصی و یا غیر آن به سفارش صنایع لبنی از بزرگ و کوچک در مورد میزان بار میکروبی شیر و یا همین میزان مجاز آفلاتوکسین چاپ نشده است و مردم کمترین دانش و اطلاعی را از این پدیده ها که وجود آنان در شیر و موادلبنی در حد مجاز و استاندارد اجتناب است، دارند؟
اگر فردا یک کارشناس در سایه نعمت همکاری «هراس افکنان سیما» در یک برنامه مستقیم امکان حضور یافت و تک و تنها درباره بار میکروبی شیر ایران صحبت کرد مطمئن باشید همین آش است و همین کاسه! و بازهم لشکر سلم و تور صاحب نظر بهداشت و تغذیه و سم شناس و صاحبان صنایع لبنی که بعد از این جنگ به خانه رفته و کنار کرسی یا فن کوئل و شوفاژ در حالت آتش بس اطراق می کنند به یکباره وارد میدان می شوند تا در جنگ رقابتی سواد، دانش و «تخصص به رخ کشیدن» عَلم و کُتل بردارند که وامصیبتا! این کیست و این برنامه چیست که در مورد بارمیکروبی موجود در شیر سخن می گویند و چه و چه و قس علیهذا….
باید گفت در تعامل با صنایع شیر و رسانه ها قبل از شروع «جنگ بار میکروبی» از همین حالا، نم نمک مردم را مطلع کنید، فرهنگ سازی کنید، باورکنید لاطائلات کارشناسان شهرت طلب گمنام و تیم هراس افکن سیما کمترین اثر را در میان افکار عمومی خواهند داشت و شما هم کمتر درگیر آفند و پدافند هایی از این دست خواهید شد، تازه مردم هم می فهمند شیرخوب است اگر بتوانند بخرند هر روز صبح و شب یک لیوانش را بدون نگرانی از سم افلاتوکسین یا بار میکروبی بالا، سر می کشند !
شما به عنوان صنایع لبنی که تمام اطلاع رسانیتان در «رقابت‌های برندی» خلاصه شده وظیفه ملی داشته و دارید که فرهنگ عمومی مردم را با درج مقالات علمی افزایش دهید، باورکنید بر میزان افزایش مصرف مواد لبنی هم اثرگذار است.